Garantie voor een goed humeur

Het is zo ongeveer de belangrijkste stelregel voor een zomerhit: hij moet voor 75 procent beïnvloed zijn door Latijns-Amerika. De Duitser Lou Bega (David Lubega, 48) wist dan ook goed wat hij deed toen hij samen met twee producers zijn eigen interpretatie gaf aan Mambo nr 5, een instrumentaal lied dat de Cubaanse bandleider Pérez Prado een halve eeuw eerder uitbracht. De 'koning van de mambo' had onbewust de basis gelegd voor een zeer dansbaar en aanstekelijk nummer dat mensen in 1999 onherroepelijk een goed humeur bezorgde. Lou Bega niet in de laatste plaats, want zijn kostje was dankzij één hit voor altijd gekocht.

Opgeschroefd naar 127 beats per minute

Wepa! Nog zo'n vast zomerhit-ingrediënt: zorg voor een goed tempo, je moet er wel op kunnen bewegen. Ricky Martin deed dat in de herkansing. Zijn aanvankelijke versie van Maria was een stuk langzamer dan de hit die we allemaal in ons hoofd hebben. Het verschil tussen de eerste versie en de energieke houseremix van dj Pablo Flores is uit te drukken in bpm, ofwel beats per minute: 101 om 127. Er zat overigens nauwelijks tijd tussen: beide nummers verschenen in de laatste twee maanden van 1995.

Plastic fantastic, maar wat een knaller

Hoe je slim een al lang bestaand liedje kunt omtoveren tot een zomerhit, bewezen de Nederlandse Vengaboys eind jaren 90. Luister naar Barbados van Typically Tropical uit 1975 en het is duidelijk dat de basis van deze zomerhit er al lang en breed lag. Er moest alleen nog een eigentijds dancegeluid en een aangepaste tekst bij. Plastic fantastic, absoluut, maar ook ver buiten de Nederlandse landsgrenzen een knaller van een hit. Bovendien kreeg het lied in Oostenrijk nog een staartje; in 2019 werd het daar andermaal een hit omdat het door demonstranten werd omarmd als protestsong in een landelijk politiek schandaal dat Ibiza-gate werd genoemd.

Met dank aan het schuivende handen-dansje

Die over elkaar schuivende handen uit het dansje, dat hoort bij The Ketchup Song, in het Spaans Aserejé geheten. Bij sommige zomerhits horen niet alleen klanken, maar ook beelden. De Spaanse zusjes Lucía, Lola en Pilar Muñoz gaven een ronduit vrolijk tintje aan onze zomer van 2002. De naam van hun debuutalbum, waar hun zomerhit op stond: Hijas del tomate, dochters van de tomaat. Zo gek was deze titel niet, omdat hun vader, een flamencogitarist, de bijnaam El Tomate droeg. Nog een leuk detail: de tekstpassage I said a hip is gebaseerd op Rapper's Delight.

Mede mogelijk gemaakt door het Songfestival en trollen

De Amerikaanse zanger Justin Timberlake verzorgde in 2016 een pauze-act op het Eurovisie Songfestival in Stockholm. De Oekraïense winnaar Jamala zijn we inmiddels vergeten, maar het nummer dat Timberlake daar voor het eerst zong, het uiterst dansbare en funky Can’t Stop The Feeling, werd een enorme hit. Timberlake schreef het nummer voor de animatiefilm Trolls. Dat verklaart ook waarom in de bijbehorende clip onder anderen Gwen Stefani en James Cordon, stemacteurs van Trolls, figureren.

Hippie-vibes en een scheutje travestie

In 2012 trok de Britse groep Will & The People op een dieet van wiet en bier door Nederland waarbij een moedige poging werd gedaan het Guinness Book Of Records te halen met de meeste Nederlandse festivaloptredens in één seizoen. Hun uitbundige single Lion In The Morning Sun, naar verluidt geschreven in vijf minuten, werd dé festival- en zomerhit van dat jaar. De zonovergoten cocktail van reggae, pop, hippie-vibes en een scheutje travestie - zanger Will Rendle trad vaak op in een soepjurk - bezorgde de groep de status van eendagsvlieg.

Puur zomers genot met een vleugje dance

Die eerste noten, het lachje dat volgt en je weet: hier komt zomers genot door de speakers. Het Spaanse duo Los del Rio bracht Macarena uit in 1993, het werd onder meer in Nederland een bescheiden succes. Drie jaar later ging het pas echt los, nadat The Bayside Boys er in Miami mee aan de slag waren gegaan. Met een flinke vleug dance werd het wereldwijd alsnog een enorme hit. Was TikTok er destijds al geweest, dan zou het nummer dankzij het bijbehorende dansje ongetwijfeld nog populairder zijn geworden.

Om lekker bij te chillen in de hangmat

Uptempo? Latin? Welnee, het kan ook best anders. Dit liedje is laidback r&b. Dit is meer op het heetst van de dag chillen in de hangmat onder de schaduw van wat palmbladeren. Will Smith rapt op de onderliggende tonen van Kool and the Gang's Summer Madness uit 1974 over de zomers die hij doorbracht in Philadelphia. Hij componeerde de tekst terwijl hij in Chicago op het vliegveld zat te wachten op een vertraagd vliegtuig. Wat een manier om de tijd te doden!

Al zestig jaar een topzomerhit

Een van de componisten, gitarist Bruce Welch van The Shadows, vertelde ooit dat er een titelsong moest komen bij een film die Summer Holiday als werktitel had. Het scenario: vier Britse vrienden ontvluchten het druilerige Engelse klimaat voor twee weken feest in Zuid-Europa. Het inspireerde Welch en drummer Brian Bennett zozeer dat ze binnen een half uur een zomerhit hadden geproduceerd die zestig jaar later nog tot de verbeelding spreekt. In Nederland werd het nog een extra succes dankzij MC Miker G en DJ Sven die het lied in 1986 met Madonna's Holiday mixten en zo een eigen hit creëerden: Holiday Rap.

Knap dat iemand hier potentie in zag

Drie jaar voordat de groep Kaoma wereldsucces had met haar debuutsingle, kwam de Braziliaanse zangeres Márcia Ferreira al met een versie (Chorando se foi geheten) die veel weg had van Lambada, maar net iets minder swingde. Net als Kaoma had ook Ferreira het lied niet zelf bedacht. Die eer is voor de Boliviaanse band Los Kjarkas (1981). Zoek Llorando se fue voor de gein eens op. Het klinkt toch of de eerstejaars van de plaatselijke muziekschool bij toeval een panfluit aantroffen, er na een paar uur oefenen een melodietje op konden spelen en er wat potten en pannen bij sleepten voor het percussie-effect. Eigenlijk nog knap dat iemand daar potentie in zag.

Best wel een lugubere tekst

Met zo'n titel kan het niet anders dan een zomerhit zijn. Toch? Nou, niet bepaald. Hoewel het melodietje ronduit vrolijk is en het refrein regelrecht uitnodigt naar het strand te gaan, is de boodschap van het lied heel anders. Componist Johnson Righeira, de helft van het Italiaanse duo, dacht aan exploderende kernbommen toen hij het schreef. De vertaalde tekst is nietsverhullend: Laten we naar het strand gaan/het water is eindelijk schoon/geen stinkende vis meer/maar fluorescerend water. Het mag dan wat luguber zijn: wie geen Spaans spreekt, heeft er eigenlijk helemaal geen last van.

Heftige vakantie-avonturen

De tekst van deze evergreen met reggae-saus is gebaseerd op de rampvakanties van 10cc-bandleden Graham Gouldman en Erik Stewart in respectievelijk Jamaica en Barbados. Laatstgenoemde was er op vakantie met Moody Blues-zanger Justin Hayward, die werd lastig gevallen door een Jamaicaan, die dreigde zijn hand af te hakken als hij zijn ketting niet zou verkopen voor één dollar. Ook Gouldman en Stewart beleefden vreemde avonturen op de eilanden. Flarden daarvan haalden de uiteindelijke songtekst.

Lekker fout arrangement geen bezwaar

Klinkt de titel Nunca te decides je bekend in de oren? Waarschijnlijk niet en toch zul je het moeiteloos meezingen. De Colombiaanse Delftenaar Jody Bernal (41) scoorde in 2000 een enorme zomerhit met Que si, que no. Het origineel van dat nummer, Nunca te decides dus, is van de Argentijnse groep El Simbolo. Met hulp van producerscollectief The Sunclub, dat zelf ook dikke zomerhit scoorde met Summer Jam en Fiësta, kreeg Bernals versie behalve een andere songtitel ook de juiste beat en een lekker fout arrangement, iets dat bij een zomerhit eerder een aanbeveling dan een bezwaar is.